"Śpiący Rycerz" dumnie odpoczywa od wielu lat a wokół niego wszystko się zmienia...przyroda, ludzie, życie... nasi chłopcy zachwyceni pobytem w górach...Chłopcy, ktorzy żyją z FAS, którzy są w niepełnosprawności intelektualnej lekkiej i umiarkowanej, którzy nie znają się na pieniadzach i ich wartość, na co dzień mierzą się z masą problemów ale nauczyli się dostrzegać piękno i drugiego człowieka (sami od siebie potrafią np.kupić pamiątkę dla kogoś bliskiego, choć wiem, że nie spakują wszystkiego i pozapominają wiekszości rzeczy nie szokuje już i nie dziwi, trzeba będzie uzupełnić braki ❤️ ).Dzwonią, piszą, przesyłają zdjęcia i mówią: "mamuś jest pięknie ale tęsknimy" a w domu jakoś pusto bez Nich. Dziś wracają, wszyscy czekamy na chłopaków, nawet kot trwa w oczekiwaniu za swoim przyjacielem. Dumna jestem, nasz depresyjny i lękowy chłopiec, który jeszcze całkiem niedawno nie był w stanie wejść do autobusu (nie było mowy o jeździe) a mama B. pędziła z Nim autem za autokarem na wycieczki przedszkolne czy szkole aby mógł uczestniczyć w zabawie z klasą i zobaczyć, że "później nie ma nic złego". Tak tak, niektórzy mogli myśleć i pewnie pomyśleli "matka wariatka" ale mnie wówczas interesowało Dziecko, Jego emocje i to co przeżywa a teraz zbieramy "owoce", wygrał sam ze sobą, przełamał swoje demony i w końcu był w stanie wyjechać... A z tyłu głowy miał od nas wsparcie i wiadomość, że jeśli będzie mu ciężko ma dzwonić, rozmawiać i nie ma się martwić bo w każdej chwili możemy pokonać to kilkaset kilometrów i zabrać Go do domu...to dało mu siłę a my wierzyliśmy, że tym razem się uda❤️ Z pozdrowieniami mama B *Zdjęcia wykonał najstarszy Promyczek ❤️ jak Wam się podobają?