Śnieg kojarzył nam się z magią świąt, biały puch dawał dodatkową radość i otulał nasze serca.... śnieg... niedługo nasze Pociechy nie będą wiedziały co to jest... Mam wrażenie, że mamy dwie pory roku suchą i deszczową... tyle zmieniło się odkąd to my byliśmy dziećmi a życie płynie dalej... Niedzielna wizyta w szpitalu na świątecznej opiece zdrowotnej Promyczkowego taty z Promyczkiem, mamy antybiotyk... mnie też dopadło, gardło, krtań, kaszel, dreszcze i wiem, że bez wizyty u lekarza nie obędzie się, choć w poniedziałek pewnie ciężko będzie się dodzwonić do rejestracji... Ten rok chorobowo nas mega doświadczył i przeczołgał.. pod koniec października powiedziałam do naszej Pani koordynator, że cieszę się że to końcówka tego roku a nowy na pewno będzie lepszy...wówczas nie spodziewałam się, że doświadczy nas jeszcze bardziej... zmierzyć się ze stratą kogoś bliskiego nie jest łatwo, a usłyszeć jeszcze słowa : "teraz zostałaś sama...nie masz już rodziców ani siostry" wiem, że na zawsze zostaną w sercu i zostawią swój ślad... Promyczkowy tata wówczas przytulił i powiedział "przecież ma nas"... Nasze Dzieci pisały listy do Gwiazdora i w Mikołajki zostawiły na oknie. Jeden list bardzo mnie wzruszył, wzruszył mnie bo wiem, że nie jestem sama, że mam bliskich którzy są obok...List jest bardzo wyjątkowy, ponieważ napisało go dziecko z FAS, PTSD, zaburzeniem więzi, z zaburzeniami psychopatycznymi, upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, kilka lat temu okazało się, że ma również bardzo uszkodzony płat czołowy... Tym listem chce Wam dać nadzieję, że nasze Dzieci mogą sięgać niemożliwego pomimo wielu trudnościom i ciężkim dniom, że mogą dostrzegać drugiego Człowieka pomimo i na przekór wszystkiemu ...wiem, że to w dużej mierze zasługa wielu osób, niesiona nam pomoc... Niech to Dziecko będzie przesłaniem dla wielu, że warto to robić, że warto być głosem skrzywdzonych Dzieci za co będę zawsze wdzięczna wielu naszym Aniołom. Niech ten Nowy Rok dla każdego z nas będzie lepszy... Z pozdrowieniami mama B