Witajcie Kochani !

Ogromna radość , łzy szczęścia nasza Angelika stanęła sama na nóżki , zrobiła pierwsze kroki .

24 września 2018 rok o godz 20.21  Hurrra Angelika zaczyna chodzić , wszyscy domownicy znajomi , przyjaciele się cieszą , następnego dnia mnóstwo znajomych aby zobaczyć na własne oczy . To fakt ANGELIKA STAWIA KROCZKI małe niezdarne ale chodzi . Nóżki słabe  a ona dźwiga się i znów kilka kroków . Brawo wszyscy jej bijemy , nawet Arletka która jest bardzo zwinna  cieszy się i Angelice mówi chodź , chodź , idź Itd.

Ogromna praca Angeliki i trzech rehabilitantów dała efekty .

Nasza Angelika przyszła do mnie 18 października 2017 roku , wtedy miała 8 miesięcy i tylko 4 kg wagi , dwa dni po przyjęciu jej do naszej rodziny lekarze powiedzieli , że dziewczynka może będzie siedzieć za rok a chodzić jak będzie miała 3-4 latka i wszystko może .  Nie wierzyłam to co mi mówiono , znalazłam innych lekarzy specjalistów  w ciągu 1 miesiąca miałam 12 wizyt lekarskich  wszystko prywatnie . I proszę Angelika zaczęła siedzieć , raczkować i chodzić MIAŁA W TYM DNIU  19 MIESIĘCY I 6 DNI  nawet nie minął rok odkąd u mnie jest , bo to dopiero 18 października 2018 roku .

Prawie rok ciężkiej pracy , wielu wyrzeczeń , zero odpoczynku , dziennie rehabilitacja na zmianę ( Pani Patrycja , Pani Magda i Pan Paweł ) to fizjoterapeuci którzy z nią pracowali prawie rok i nadal z nią pracują

.https://www.domydziecka.org/placowka,2137.html

Wytrwałość Angeliki i jej waleczne serce oraz moja determinacja i upartość przyniosły efekty.

Ale dzięki WAM  TAK WAM , WSPANIAŁYM LUDZIOM O WIELKIM SERCU  , KTÓRZY NAM POMAGALI FINANSOWO UDAŁO SIĘ ! ANGELIKA ZACZYNA CHODZIĆ ! BRAWO !!!

Każda złotówka została wykorzystana na jej rehabilitację w 100% .

Dziękuje Wam wszystkim za wsparcie i pomoc w tej walce o zdrowie Angeliki ale niestety to nie koniec  jej walki i dalszego leczenia , to nadal praca nad jej stabilizacją , równowagą i prawidłowym  jej rozwojem . i dealej potrzebuję Waszego wsparcia finansowego  na rehabilitację .

Przypomnę że Angelika trafila do mnie w 18 października 2017 roku  mając 8 miesięcy i wazac 4kg . Jej stan był ciężki , wygladała jak noworodek ktory sie nie ruszal blada jak ściana, żadnych odruchow . Okazalo się, że Angelika urodzila sie jako wcześniak ważąc 825g z 1 Apgarem . 2miesiace na OIOMIE walka o życie bo urodzila sie dystrofią , zamartwica wewnatrz maciczna , niedotlenienie , niedokrwistosc, FAS (płodowy zespół alkoholowy ), deformacje kostno –mieśniowe .Po opuszczeniu oddzialu dziecko nie mialo zadnej rehabilitacji . Bylo zaniedbane . Obecnie Angelika ma niepelnosprawnosc ruchowa , deformacje klatki piersiowej, kregoslupa , głowy, zmiany mięśniowo kostne , zaawansowaną krzywiznę, przepukliny pachwinowe i pepkowa, naczyniaki, zaburzenia trawienia, hipotonia, napięcie miesniowe na niekorzyść strony lewej, oraz ucisk na narządy wewnętrzne .

Obecnie ANGELIKA BĘDZIE MIAŁA 20 MIESIĘCY  WAŻY 7.800KG MIERZY 76 CM , NÓZKA-STÓPKA  9,5 CM Ma duży apetyt , je często ale niestety ma małą wchłanialność  niestety przewód pokarmowy jest uszkodzony przez alkohol i nie przyswaja wszystkiego .W krótce kolejne badania , kolejna tomografia znów szpital ortopedyczny monitorujący klatkę piersiową gdyż jest ucisk na narządy wewnętrzne i trzeba monitorować aby w odpowiednim momencie  interweniować . Jest jeszcze za słaba i za mała na przeprowadzenie operacji .

KOCHANI LUDZIE O DOBRYM SERCU NIE PRZESTAWAJCIE NAM POMAGAĆ  ,

ANGELIKA NADAL POTRZEBUJE   WASZEGO WSPARCIA FINANSOWEGO 

WASZEJ POMOCY I ŻE JESTEŚCIE Z NIĄ .

Dlatego też będę tutaj prosić o pomoc finansową , każde wsparcie rzeczowe dla mojego domu z korzyścią dla moich dzieci aby było im lepiej i żeby miały szansę na lepszy start .

Proszę wszystkich wspaniałych ludzi POMÓŻCIE nam:

https://www.domydziecka.org/placowka,2137.html

Bardzo dziękuję i pozdrawiam Elżbieta Soduś z dziećmi

Jestem mamą z powołania , dzieci to moje całe życie , to dążenie aby dzieci miały jak najlepiej,  niektórzy mówia praca ... ale  moja to pasja  , która sprawia ogromna radość . Kocham dzieci swoje , moje i nie moje . Ludzie którzy mnie znają bliżej czy dalej mogą potwierdzić jaką jestem mamą . Mamą normalną ktora tez ma czasem dni słabości , która nie jest idealna, ktora uroni niejedną łzę , która czasem pokrzyczy , ale też potrafi przeprosić . Która zarywa noce , która przytuli , zaspiewa choc nie umie tylko fałszuje , ale zaśpiewa , która bawi sie w kałuży z dziecmi , która siedzi w piaskownicy czyta bajki i cieszy sie jak dziecko ma uśmiech na twarzy  i błyszczace oczy , ten blask  i jak zawoła MAMO  LUB CIOCIU . To jest to dla tej chwili kochamy i pragniemy aby były szcześliwe i kochane. 

Bycie mamą , mamą zastępczą to najwspanielsze co mnie w życiu spotkało :)

https://www.domydziecka.org/placowka,2137.html