Wiele razy chciałam napisać, co u Wiki, ale kiedy już się zebrałam brzmiała w głowie myśl. Co mogę przekazać? Pisać, że ostatni rok to jedno pasmo problemów, które sypały się jak z worka? Sama nie znoszę wiecznego narzekania, więc z dnia na dzień czekałam na to lepsze. Źródłem wszelkich nieszczęść była rozwleczona w czasie sprawa kontynuacji opieki prawnej. Niby, co z tego? A no to, że w ciągu jednego dnia stałam się nikim dla Wiktorii. Nie mogłam nic załatwić ani w urzędach ani spraw związanych z leczeniem. A trzeba było nagle zapisać się od nowa do wszystkich 20 poradni, z czego połowa jest systematycznie ładnie mówiąc odwiedzana. Zawsze jest tak, że jeśli się wali to wszystko. Przyłożyło zapaleniem płuc ciągnącym się z chwilami poprawy kilka miesięcy. Dołożył kolejny raz covid. Kiedy Wiktoria choruje Dzieje się to inaczej niż u innych; rozregulowuje się Jej cały organizm. Ruszyła padaczka, zwariowała Moczówka, poleciała saturacja a serce połknęło na podwójnym gazie. Zaburzenia elektrolitów jak zawsze przyprawiają mnie nieomal o zawał. Największe nawet zmęczenie nie boli tak jak bezsilność, świadomość, że więcej nic nie można zrobić tylko być. Pocieszać kiedy boli. No i czym tutaj się chwalić? Największy sukces to przetrwać. Serdecznie dziękuję wszystkim którzy o nas nie zapomnieli. Bardzo dziękuję za jeden procent i każdą inną pomoc, która łagodzi samotność w chorobie. Mimo wszystko z nadzieją mama M.